Zorlu, çileli, hatta kanlı bir yürüyüştü.
Yüreklerimiz elimizde,
her an ateşe atmaya hazır
yürüdük biz bu yolu.
Çıplak ayaklarımızla bastık kor ateşin üzerine.
Öfkemizi, coşkumuzu,
neşemizi harman edip,
merhem yerine sürdük yaralarımıza.
Sevgililerimizle birlikte
sarıldık kavgamıza,
yine de kıskanmadı sevgililerimiz.
Zor bir yoldu zor
sor ama bir sor
Yürürmusün bu yolu bir kere daha
bin kere yürürüm hem de bin kere,
hem de öyle birileri için falan değil
kendim için..
Mutlu oldum mu sanıyorsun bir sor
coşabildim mi yürek dolusu
o yolda yürürken olduğu gibi
Biliyorum zor bir yoldu zor
Nadi Öztüfekçi
30 Aralık 2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder